Փակում եմ աչքերս քո մասին մտածելով: Քանի՜-քանի՜ գիշեր է կողոպտել ես անդորրս, գաղտագողի ներս թափանցել դյութիչ անուրջներիս թաքստոց: Իմ երևակայության սահմաններից անդին են մշուշվում երազներս: Իսկ դու հմայել ես պատրանքներիս լուսե աշխարհն ու արտացոլվել հույզերիս տեղատարափում: Քանի՜-քանի՜ անգամ եմ քեզ պատկերացնելու, ներաշխարհդ զգալու և հոգուդ հաղորդակից լինելու փորձեր արել: Այդ անհուն խորության հեռուներում սուզված կանգառել եմ անզոր ու թևաթափ: Հուզել ես ինձ անչափ:
Ի՞նչ գիտեմ քո մասին: Դու ապրում ես երազներիս արևներում: Կախարդական այդ տեսիլներում ես հանդիպում ինձ ու հանգիստ չես տալիս: Քեզ բնորոշ մոգական անբացատրելի զորությամբ անդադար հայտնվում ես հրաշալույս մտապատկերներիս հեքիաթում:
Ես կարոտում եմ քեզ: Իրականության անտես հորիզոններում ինձնից հեռու ու առանց ինձ դու երևի նույնպես հիշում ու կարոտում ես անմիտիս: Իսկ քեզ մոռանալուն ու չսպասելուն թախծոտ հուզումով երերում է հոգիս:
Խոստացել ես տեսնել ինձ քո երազում: Իսկ ես ինքս ինձ խոստացել եմ չներխուժել քո սիրտ ու աշխարհդ տակնուվրա չանել: Իսկ ես ինքս ինձ համոզել եմ չհավատալ քո խոսքերին ու չսիրահարվել քեզ:
Ի՞նչ գիտեմ քո մասին: Դու ապրում ես երազներիս արևներում:
Ի՞նչ գիտեմ քո մասին: Դու ապրում ես երազներիս արևներում:
No comments:
Post a Comment