Nov 3, 2014

Այլևս ինձ չես զանգում...


Այլևս չունեմ քեզ: Էլ իմը չես: Այլևս չեմ շնչում ու արտաշնչում անունդ մտքումս հազար անգամ կրկնելով ու այդ անվամբ հիանալով: Այլևս մեռել ենք իրար համար: Ատո՞ւմ ես ինձ:
Այլևս չունեմ քեզ: Էլ իմը չես: Չես էլ եղել: Ո՛չ նախորդ կյանքում, ո՛չ անցյալ տարի: Երբեք էլ ինձ չես պատկանել, երբեք չեմ զգացել վերնաշապիկիդ բույրն ու չեմ գժվել այդ բույրից, երբեք չեմ դիպչել իմ երազած մատներին ու չեմ հալվել քեզ գրկելուց: Երբեք: Այլևս թշնամիներ ենք` իրարից մի ձմեռ հեռու, իրարից նեղացած ու այդպես էլ իրար չներած: 
Այլևս ինձ չես զանգում... Այլևս չեմ լսում կարոտից խեղդվող շնչառությունդ, չեմ լսում կատարյալ լռության մեջ չարտասանած բառերդ, բառեր, որոնք գուցե փոխեին ամեն ինչ... Այլևս չես զանգում, մեռել ենք իրար համար, ես քեզ վաղուց, շատ վաղուց եմ թաղել: Ինձ խեղդե՞լ ես քո մեջ, ստացվե՞լ է:
Չկանք: Մենք երբեք ֆիզիկապես կողք-կողքի չենք եղել, բայց քարկապել ենք մեր հոգիներն իրար ու հույսով սպասել` Աստված գիտի, թե ինչին: Չկանք էլ իրար համար, հիմա ներսումս ուրիշ անուն եմ դրոշմել, քեզ պատռել եմ իմ սրտից, հանել ու դուրս շպրտել: Մենք աշխարհի ամենաօտար մարդիկ ենք` իրարից մի աշուն ուշացած, իրար չհասած, իրար չմոռացած... Ես դեռ լսում եմ այն մեղեդին, գիտե՞ս: Ես դեռ փորփրում եմ անցյալի թղթերս, գտնում քեզ ու...
Չկաս: Էլ ինձ համար չկաս: Այլևս չես կառավարում մտքերս, այլևս փոշի ես, իսկ քամին քեզ վաղուց է քշել ու տարել:
Ես չներեցի քեզ: Գրողը տանի, չկարողացա: Չուզեցի: Չստացվեց: Դու հավետ թշնամի դարձար, որին մի ժամանակ կյանքիցս շատ եմ սիրել, կյանքիցս վեր եմ դասել, Աստված եմ կարգել երկրիս երեսին... Չներեցի, ես այդքան ուժ չունեցա, որ քեզ ներեմ: Դու շրջվեցիր ու ուրիշներին լսեցիր: Ահա թե ինչը չներեցի, չներեցի, որ ինձ համար նախատեսված սերն ուրիշին նվիրեցիր, որ ուրիշը շնչեց վերնաշապիկիդ բույրն ու գժվեց: Իսկ ես քեզ ազատ արձակեցի․․․
Թող նա շնչի քեզ: Թող սիրի, թող վայելի քեզ: Խնդրեմ: Այդ պահին փակիր աչքերդ ու պատկերացրու, որ ինձ էլ են սիրում: Ու ոռնա քո հիմարությունից ու անզորությունից, տառապիր ու լցրու աչքերդ իմ անցյալի սիրո արցունքներով, գոռա, ողբա ու հասկացիր, որ երբեք, այլևս երբեք ձայնս չես լսելու գիշերային մթության մեջ, որ այլևս մեռել ենք իրար համար, թաղել իրար ու հոգեհանգիստ կազմակերպել: Ատո՞ւմ ես ինձ: Ես քեզ ավելի շատ...

No comments:

Post a Comment